woensdag 12 december 2012

Gezelschapsspel

Wanneer ik precies ophield met dit spel, weet ik niet meer. Maar tegenwoordig, als ik bij een vergadering of een lezing ben, dan volg ik wat er gebeurt. Dat klinkt heel vanzelfsprekend, maar in een andere taal is dat een opgave van jewelste. Dingen gaan snel, mensen maken grapjes, praten onduidelijk en ja, dan dwalen je gedachten af. Hoe lang kun je je ook concentreren? Dus vroeger of later hang ik er een beetje verweesd bij

En dan ga ik de aanwezigen wat beter bekijken. Een gezelschapsspel. Niet zozeer met, als wel over de leden van het gezelschap.’ Zoek de Viking’, heet het. Baarden, snorren, die helpen wel om het Vikingbeeld te bevestigen. Maar fantaseer bij dat ene gezicht eens vlechtjes, bij een ander een helm... hoewel die helm geen dagelijkse Vikingdracht schijnt te zijn geweest. Zou hij een Viking kunnen zijn geweest? Of hij?

Deense mannen zijn net mensen, dus ze lijken vooral op zichzelf, maar ik heb toch een paar categorieën bedacht. Want ook Vikingen komen in soorten. Zo heb je Echte Vikingen en kerstmannetjes. De Echte Vikingen zijn groot, blond of rood, hebben vaak een baard of andere gezichtsbeharing, en kijken vaak wat stuurs. De kerstmannetjes zijn kleiner, zitten goed in hun vlees, hebben soms gezichtsbeharing en hebben meestal een stoute twinkeling in hun ogen.

Er is ook nog De Elf. De elf is tenger en slank, niet zo groot, en heeft prachtige lichtblauwe ogen en donkere wimpers. Je ziet ze vaak als fotomodel. 'Het Engelse Type' heet dat in de Cissy van Marxveldt-boeken.

De wimpers zijn trouwens een hoofdstuk apart. Er zijn namelijk veel mannen met jaloersmakende dikke wimpers: blond, recht. Eigenlijk lijken ze een beetje op de wimpers van varkens, waarmee ik niks onaardigs over de eigenaren van de wimpers wil zeggen. Ook niet over de varkens trouwens. Ze zijn gewoon mooi.

Maar ik dwaal af.

Elfen zijn meestal jong. Ik heb nog nooit een elf van boven de zestig gezien. Mijn vermoeden is dat ze ergens in de loop van hun leven veranderen in een Viking. Maar dan in een Tanige Viking – niet te verwarren met de Echte Viking, het kerstmannetje of, het idee alleen al, de twee-in-een-Deen. Dat is een hele grote en brede Viking, een soort kerstmannetje-plus.

Zo ver ben ik gekomen met mijn gezelschapsspel. Toen begon ik wat beter te begrijpen wat er gebeurde op al die vergaderingen en lezingen. Met andere woorden: het spel was uit.

Wat wel een beetje jammer is. Maar uiteindelijk vind ik het veel leuker om mee te doen met het Echte Leven, dan een beetje vanaf de zijlijn te zitten loeren naar een Echte Viking. Het Echte Leven, mensen, is te kort. Ook in Denemarken.

2 opmerkingen: